بر توست كه مسلمانان را در برابر خود، همچون خويشاوندان خويش قرار دهى! پس، از آنان هر كه را كهنسال بود همچون پدر خويش و خردسالان آنها را همچون فرزند (يا فرزندان خود)، و همسالان خود را همچون برادرت بدانى. پس در آن‏گاه، خوش دارى كه بر كدام يك از آنان ستم كنى؟ و دوست دارى كه آبروى كدام يك از آنان را بريزى؟ ... و بدان كه گرامى‏ ترين مردم در نزد آنان كسى است كه خير او به مردم برسد و از آنها بى نياز بوده و عفت پيشه باشد.